Οι τουρκικές μεθοδεύσεις

Η Τουρκία συνεχίζει την προκλητική της στάση, απαιτώντας η λύση του Κυπριακού να βασίζεται αποκλειστικά στο σχέδιο Ανάν.
Επιδιώκει, δηλαδή, λύση που θα καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία και το σύνταγμά της και την δημιουργία μίας νέας διζωνικής δικοινοτικής ομόσπονδης δημοκρατίας.
Η Άγκυρα όμως δεν κατάλαβε καλά. Ο Έλληνας της Κύπρου δεν είναι βλάκας ούτε ηλίθιος. Ο κάθε ένας μας μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ποια θα είναι τα επακόλουθά της.
Η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί το σημαντικότερο προπύργιο της προστασίας των δικαιωμάτων μας και με καμία δύναμη δεν θα επιτρέψουμε την κατάργησή της, για καμία άλλη «δημοκρατία» και για κανένα άλλο σύνταγμα ! Για κανένα σύνταγμα που θα αφήνει την διακυβέρνηση των εσωτερικών υποθέσεων της χώρας σε ξένα χέρια, όπως έτσι προνοούσε το σχέδιο Ανάν ( 3 ξένοι δικαστές ), όπως επίσης και το δικαίωμα επέμβασης στην Τουρκία σε περίπτωση που η ίδια το κρίνει αναγκαίο.
Επίσης, δεν πρόκειται να δεχτούμε λύση η οποία θα καταργεί τα δικαιώματα της πλειοψηφίας χάριν της μειοψηφίας. Ναι, σεβόμαστε τους Τουρκοκυπρίους και υποστηρίζουμε τα δικαιώματά τους, αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα προστατέψουμε και να τα προωθήσουμε χωρίς να στερηθούμε εμείς οι ίδιοι τα δικαιώματά μας στην ίδια μας την χώρα, σε μια χώρα που ο Κυπριακός Ελληνισμός έζησε και ζεί χιλιάδες χρόνια ενώ οι Τουρκοκύπριοι μόνο μερικά.
Δεν γινόμαστε θύματα στην ίδια μας τη χώρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως γινόμαστε θύτες.
Εξάλλου κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο αλλά και ενάντιο στις αξίες, αρχές και ιδανικά –για την κατοχύρωση των οποίων χύθηκε αίμα- της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Να αναφερθώ ακόμη και στο ότι το σχέδιο Ανάν προνοούσε ότι για να παρθεί μια απόφαση ( ή να ψηφιστεί κάποιο νομοσχέδιο ) στη βουλή, απαιτούνταν να ψηφιστεί από το ½ και άνω της κάθε πλευράς. Κάτι τέτοιο είναι άδικο και απαράδεκτο ! Και αυτό το καταλαβαίνει κάθε λογικός άνθρωπος χρησιμοποιώντας απλές μαθηματικές πράξεις !
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πολλά «λάθη» ( συμφεροντολογικές σκοπιμότητες ) του σχεδίου Ανάν .
Όπως σε ένα πείραμα δεν μπορείς να γνωρίζεις το αποτέλεσμα πριν την πραγματοποίησή του ( παρά μόνο να προβλέψεις ), έτσι και με την στάση της Τουρκίας, τόσο στο σχέδιο Ανάν όσο και τώρα δεν μπορούμε να κρίνουμε ορθά ή ορθότατα. Απλά κάνουμε αναλύσεις σύμφωνα με τις προσωπικές μας απόψεις που πηγάζουν από κάποια συγκεκριμένη μελέτη.
Κατά πόσον η δική μας πλευρά έχει αναλύσει την Τουρκική πολιτική στο Κυπριακό ;
Εγώ προσωπικά, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο πρόβλημα της χώρας μας αλλά και την πολιτική της Τουρκίας έχω καταλήξει σε ένα γενικό συμπέρασμα.
Όλοι γνωρίζουμε λίγο-πολύ ότι η πάγια επιδίωξη της Τουρκίας σε σχέση με το Κυπριακό είναι η λύση δύο κρατών, λύση δηλαδή που θα αναγνωρίζει το ψευδοκράτος στην διεθνή κοινότητα ενώ παράλληλα θα διχοτομεί την πατρίδα μας.
Στην διεθνή σκακιέρα όμως, τέτοια επιδίωξη θεωρείται απαράδεκτη αφού δεν είναι λύση αλλά παρά-λύση. Έτσι λοιπόν η Τουρκία, για να δείξει καλή θέληση και να μην φανερώσει τον πραγματικό της εαυτό «συμβιβάζεται».
Συμβιβάζεται με λύση δύο κοινοτήτων και η οποία θα χωρίζει την Κύπρο σε δύο ζώνες επιρροής, καθιστώντας έτσι την μία ζώνη-κοινότητα υπό την δική της επιρροή.
Τέτοια λύση δεν είναι μόνο απαράδεκτη και άδικη αλλά και επικίνδυνη, αφού με κάποια διαφωνία ή πρόβλημα η Τουρκία θα έχει το δικαίωμα να επέμβει ή να διαλύσει την συμφωνία.
Κάτι τέτοιο όμως, αποτελεί αφορμή για αναγνώριση του ψευδοκράτους από την διεθνή κοινότητα αφού η Τουρκία θα εφεύρει την δικαιολογία ότι «οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να συμβιώσουν και η συνεργασία τους είναι επικίνδυνη».
Αυτό θα συνέβαινε, σύμφωνα με την εκδοχή μου φυσικά, εάν ψηφίζαμε τη χειρότερη λύση-έκτρωμα που μας δόθηκε ποτέ μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, το σχέδιο Ανάν !
Και αυτό είναι πολύ λογικό, αφού το σχέδιο Ανάν καταπατεί τα δικαιώματα του ίδιου του λαού και δεν είναι λειτουργικό.
Αργά ή γρήγορα ο λαός θα καταλάβαινε το λάθος του, θα καταλάβαινε την καταπίεση του νέου συντάγματος και την παραβίαση των δικαιωμάτων του και θα επαναστατούσε με τον Α ή Β τρόπο.
Την τελευταία πινελιά στην νέα σύγκρουση θα έβαζαν οι εγγυήτριες δυνάμεις με το δικαίωμα επέμβασής τους, ενώ ο λαός θα αφηνόταν απροστάτευτος αφού το νέο σύνταγμα ήταν ανίκανο να τον προστατέψει.
Προσοχή λοιπόν στις μεθοδεύσεις της Άγκυρας, οι οποίες αποτελούν καίριο κίνδυνο για την πατρίδα μας.
Η πολιτική δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Είναι ένας δύσκολος αγώνας σκάκι, όπου για να κερδίσεις το παιχνίδι δεν πρέπει να είσαι εσύ ο ίδιος καλός και να κρίνεις επιφανειακά τις κινήσεις του αντιπάλου σου, αλλά να κρίνεις σωστά την σκέψη του αντιπάλου σου και να προβλέπεις τις μακροπρόθεσμες του κινήσεις.
Αλλιώς το χάσαμε το παιχνίδι !