Η κοινωνία αυτονομημένη από τις ανάγκες της

Εάν κάποιος δει με προσοχή τον τρόπο που ο σημερινός άνθρωπος διακανονίζει τον βίο του, τις προτεραιότητες που έχει στην ζωή του αλλά και τι άξονα αναφοράς έχουν οι θεσμοί που βρίσκονται στην κοινωνία, θα κατανοήσει εύκολα ότι η κοινωνία πολύ απλά είναι ανεξαρτητοποιημένη από τον ίδιο τον εαυτό της.

Μια κοινωνία αν δεν κομίζει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, άρα και στόχο, τότε είναι καταδικασμένη πολύ απλά να μην κομίσει, εν τέλει, ετερότητα. Δηλαδή, προσωπικότητα. Αυτό που θα ξεχωρίζει την κοινωνία την ελληνική για παράδειγμα από την κοινωνία της Γερμανίας κ.ο.κ. Μια κοινωνία με ιδιαιτερότητα.

Εάν ο ελληνισμός, ο τρόπος του βίου των Ελλήνων δεν έχει καμία διαφορά με τον τρόπο του βίου άλλων εθνών τότε είναι καταδικασμένος να πεθάνει. Είναι καταδικασμένος να ξεχαστεί στην ιστορία και τελικά να γίνει ότι και οι άλλοι είναι. 

Οι φιλάνθρωποι «παπάδες του μίσους»

Λεωφορείο, στο οποίο μεταφέρουν εθελοντές του Κέντρου Προσφοράς και Αγάπης Άγιος Χριστόφορος, ζεστό φαγητό έξω από την πόρτα κάθε οικογένειας που έχει έλλειψη φαγητού αυτή την κρίσιμη περίοδο που περνάς ο τόπος. Ιδρυτής ο μακαριστός Ιερέας Πάτερ Ευέλθων από το Παραλίμνι.

Στο προσκήνιο αυτές τις μέρες ήρθε η ομοφυλοφιλία επ’ ευκαιρίας το φεστιβάλ «υπερηφάνειας» των ομοφυλοφίλων και την ανακοίνωση της Ιεράς συνόδου της εκκλησίας της Κύπρου. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση, κατά την γνώμη μου, όντως είναι αντιεπιστημονική όπως λέχθηκε από πολλούς (γιατί δεν μιλά με επιστημονικά στοιχεία όταν αναφέρεται στην επιστήμη), όντως συνέδεε λανθασμένα πράγματα μεταξύ τους (όπως η σύνδεση παιδεραστών με ομοφυλόφιλους που όντως δεν υπάρχει σχέση μεταξύ τους μόνο αν λάβει κανείς υπόψιν ότι τα κρούσματα τα οποία ακούμε συνεχώς δεν προέρχονται συνήθως από ομοφυλόφιλους) και όντως θεωρώ ότι η Ιερά σύνοδος θα έπρεπε να ασχοληθεί πρώτα με άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα τους κλέφτες που κούρεψαν τις καταθέσεις του κόσμου, και έπειτα με άλλα ζητήματα όπως είναι αυτό της ομοφυλοφιλίας.