Η κοινωνία αυτονομημένη από τις ανάγκες της

Εάν κάποιος δει με προσοχή τον τρόπο που ο σημερινός άνθρωπος διακανονίζει τον βίο του, τις προτεραιότητες που έχει στην ζωή του αλλά και τι άξονα αναφοράς έχουν οι θεσμοί που βρίσκονται στην κοινωνία, θα κατανοήσει εύκολα ότι η κοινωνία πολύ απλά είναι ανεξαρτητοποιημένη από τον ίδιο τον εαυτό της.

Μια κοινωνία αν δεν κομίζει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, άρα και στόχο, τότε είναι καταδικασμένη πολύ απλά να μην κομίσει, εν τέλει, ετερότητα. Δηλαδή, προσωπικότητα. Αυτό που θα ξεχωρίζει την κοινωνία την ελληνική για παράδειγμα από την κοινωνία της Γερμανίας κ.ο.κ. Μια κοινωνία με ιδιαιτερότητα.

Εάν ο ελληνισμός, ο τρόπος του βίου των Ελλήνων δεν έχει καμία διαφορά με τον τρόπο του βίου άλλων εθνών τότε είναι καταδικασμένος να πεθάνει. Είναι καταδικασμένος να ξεχαστεί στην ιστορία και τελικά να γίνει ότι και οι άλλοι είναι. 

Η σημασία του να είσαι Έλληνας

Μεγάλες ελληνικές σημαίες φάνηκαν εκείνο το βράδυ, όταν εκλέξαμε τον Νίκο Αναστασιάδη, στο ανώτατο αξίωμα. Η Κύπρος είναι Ελληνική αντηχούσε στο στάδιο “Ελευθερία” και όλοι χαρούμενοι φωνασκούσαν. Ξάφνου ο ηγέτης είχε στείλει χαιρετισμό προς τους Τουρκοκύπριους, το πλήθος άρχισε να αποδοκιμάζει για να χειροκροτάει μετά από κάποια δευτερόλεπτα τον ίδιο που αποδοκίμαζε, επειδή τους επίπληξε. Ναι πρόκειται για Κύπριους πολίτες, οι οποίοι έχουν δικαίωμα ψήφου, πιστεύουν ότι η Κύπρος είναι Ελληνική, πιστεύουν ότι είναι Έλληνες αλλά ταυτόχρονα στηρίζουν ένα διαχρονικό πολέμιο της επιβίωσης του Ελληνισμού στο νησί, όσο σκληρό και προσβλητικό κι αν ακούγεται.

Σαράντα φωνάζουν οι σειρήνες…

Από το ιστολόγιο: Αντίσταση Τώρα

Μας διαλύεις όσα χτίσαμε με ψέματα
και μας σνομπάρεις μ’ ένα βλέμμα ξεφτισμένο.
Θα `νιωθες όμορφα αν βάζαμε τα κλάματα
όμως, αγόρι μου, σε έχουμε γραμμένο.

Γ. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ

Κάθε 20 του Ιούλη γυρνάμε σαν χαμένοι στα οδοφράγματα. Παλιότερα στο Λήδρα Πάλλας, πλέον στη Λήδρας. Δεν είναι ακριβώς οδοφράγματα, ούτε μοιάζουν με σύνορα, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να μοιάζουν. Φαίνονται απλώς διάδρομοι για τους τουρίστες ή τους πρόσφυγες που έγιναν τουρίστες. Εν τω μεταξύ εμείς, αποβλακωμένοι, δεν το έχουμε ακόμα συνηθίσει. Διερωτόμαστε συνεχώς αν δεν έφτασαν τελικά οι δέκα χιλιάδες μέλισσες του Ονήσιλου…

Οι φιλάνθρωποι «παπάδες του μίσους»

Λεωφορείο, στο οποίο μεταφέρουν εθελοντές του Κέντρου Προσφοράς και Αγάπης Άγιος Χριστόφορος, ζεστό φαγητό έξω από την πόρτα κάθε οικογένειας που έχει έλλειψη φαγητού αυτή την κρίσιμη περίοδο που περνάς ο τόπος. Ιδρυτής ο μακαριστός Ιερέας Πάτερ Ευέλθων από το Παραλίμνι.

Στο προσκήνιο αυτές τις μέρες ήρθε η ομοφυλοφιλία επ’ ευκαιρίας το φεστιβάλ «υπερηφάνειας» των ομοφυλοφίλων και την ανακοίνωση της Ιεράς συνόδου της εκκλησίας της Κύπρου. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση, κατά την γνώμη μου, όντως είναι αντιεπιστημονική όπως λέχθηκε από πολλούς (γιατί δεν μιλά με επιστημονικά στοιχεία όταν αναφέρεται στην επιστήμη), όντως συνέδεε λανθασμένα πράγματα μεταξύ τους (όπως η σύνδεση παιδεραστών με ομοφυλόφιλους που όντως δεν υπάρχει σχέση μεταξύ τους μόνο αν λάβει κανείς υπόψιν ότι τα κρούσματα τα οποία ακούμε συνεχώς δεν προέρχονται συνήθως από ομοφυλόφιλους) και όντως θεωρώ ότι η Ιερά σύνοδος θα έπρεπε να ασχοληθεί πρώτα με άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα τους κλέφτες που κούρεψαν τις καταθέσεις του κόσμου, και έπειτα με άλλα ζητήματα όπως είναι αυτό της ομοφυλοφιλίας.

Το κυπριακό ζήτημα λύνεται μόνο με «πόλεμο»

Ο ήρωας Τάσος Ισαάκ όταν τον κτυπούσαν θανάσιμα οι "Γκρίζοι Λύκοι".

Ο τίτλος μπορεί να φαίνεται προκλητικός, αιμοβόρος ή ότι άλλο κακό μπορεί να φανταστεί κανείς. Όμως ο "πόλεμος" στον οποίο αναφέρομαι δεν είναι ο πόλεμος διά των όπλων, αλλά ο πόλεμος ο πολιτικός που θα πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία ως μόνο νόμιμο κράτος στο νησί να διεξάγει πρώτα με το Ψευδοκράτος και δεύτερα με την Τουρκία. Αυτό βέβαια ως πρόλογο στο παρών άρθρο. Ας δούμε όμως τις πτυχές, τα προβλήματα και τις αδυναμίες της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κομμάτων του τόπου. Επίσης, ας εξετάσουμε, με όσες γνώσεις βέβαια κατέχουμε, πόσο αποτυχημένα είναι τα κόμματα που υπάρχουν επί δεκαετίες και δεν είναι σε θέση ακόμη να μελετήσουν και να παρουσιάσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική απελευθέρωσης για το κυπριακό μας ζήτημα.

Αναγνωρίζοντας τις δομές του Ψευδοκράτους

Μετά την αποδοχή και του κοινού ανακοινωθέντος από τον κατοχικό ηγέτη και την κατοχική ηγεσία, στις ελεύθερες περιοχές γίνεται πολύ έντονη παραφιλολογία σε επίπεδα παραληρήματος  Αυτοί οι οποίοι στηρίζουν το λεγόμενο ανακοινωθέν προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι ο μόνος δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε (ο μόνος εφικτός δηλαδή) και ότι τυχόν μη αποδοχή του εν λόγω ανακοινωθέντος από την πλευρά μας, ωθεί την περαιτέρω αναγνώριση του Ψευδοκράτους και δη τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης. 

Yπάρχει Θεός ή όχι: Επιστημονική προσέγγιση του θέματος

  Ένα ερώτημα που απασχολεί λίγο-πολύ όλους μας, είναι αυτό της ύπαρξης του Θεού. Υπάρχει Θεός ή όχι; Πολλοί άνθρωποι απορρίπτουν την ύπαρξη του Θεού βασιζόμενοι κυρίως σε επιχειρήματα άθεων επιστημόνων. Απο την άλλη, πολλοί άνθρωποι αποδέχονται τον Θεό, αφού τους εκφράζουν απόλυτα τα επιχειρήματα διαφόρων πιστών (στον Θεό) επιστημόνων. Ποια όμως απο τις δύο ομάδες ανθρώπων έχει την αλήθεια με το μέρος της;

Μελετώντας την ιστορία

Στην φωτογραφία ο Λεωνίδας Λεωνίδου συγγραφέας της τετράτομης βιογραφίας του Γεωργίου Γρίβα Διγενή.

Πρόσφατα, όπως και κάθε χρόνο αυτή την περίοδο, αποδίδονται τιμές ή κριτικές για τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή επ' ευκαιρίας της μέρας του θανάτου του. Δεν θα ήθελα να σταθώ στην κριτική ή να αποκρούσω κατηγορίες προς τον άνθρωπο αυτό απλά με το παρών κείμενο θα ήθελα να δώσω κάποιες απόψεις σχετικά με την μελέτη της ιστορίας αλλά και να παραθέσω τις προϋποθέσεις μελέτης της ιστορίας που θεωρώ ότι είναι σημαντικές για να αξίζει τον κόπο μελέτης της.

Και ας τρώγωμεν πέτρες…

Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη

Από τα σχέδια Ράντκλιφ και Μακμίλαν στον σχέδιο Ανάν

Η διαχρονικότητα του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, από ηθικής, πολιτικής, νομικής και γεωστρατηγικής αντίληψης μέσα στον χρόνο

ΟΙ ΑΡΧΕΣ του δημοψηφίσματος μέσα από σύγχρονες διαστάσεις, όπως της Ε.Ε., οι δημοκρατικές αρχές, οι συμμαχίες και το εθνικό συμφέρον

Εντός ολίγων ημερών, στις 15 Ιανουαρίου, κλείνουν 64 χρόνια από την επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, που αποτελεί, πλέον, αναπόσπαστο κομμάτι της Ιστορίας μας και του ελληνικού Έθνους. Και η μνήμη πρέπει να διατηρείται ζωντανή σε κορυφαία γεγονότα, τα οποία είναι σημαντικό να αναλύονται εξ αποστάσεως και να αξιολογούνται ορθά, ειδικότερα όταν πρεσβεύουν ένα διαχρονικό σύστημα αρχών και αξιών, καθορισμένο παλαιότερα μέσω του ΟΗΕ και σήμερα μέσω της Ε.Ε.

Το Διεθνές Δίκαιο «απογυμνώνει» τη Διζωνική

‘Εμπροσθοφύλακας’

«Το Διεθνές Δίκαιο «απογυμνώνει» τη Διζωνική»
Νικόλας Α. Ιωαννίδης
29 Δεκεμβρίου 2013

Με αφορμή τη συζήτηση περί έκδοσης κοινού ανακοινωθέντος για την επανέναρξη των συνομιλιών αναφορικά με το Κυπριακό, επισημαίνεται ότι τέτοιες προσπάθειες δεν πρέπει να παραβλέπουν θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Διαχρονικά οι κήνσορες της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) επικαλούνται τον πανδαμάτορα χρόνο και την ανάγκη μη παγίωσης της παρούσας κατάστασης στη βόρεια Κύπρο. Ωστόσο, σκοπίμως αγνοούν κάποιες ουσιώδεις παραμέτρους.

Με το ψήφισμα 186/1964 του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνωρίστηκε ως η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση στο νησί, ενώ με τα ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984, του ίδιου οργάνου, κατοχυρώθηκε η ακυρότητα του ψευδοκράτους. Υπενθυμίζεται ότι τα ψηφίσματα του ΣΑ είναι δεσμευτικά για τα κράτη-μέλη του Οργανισμού (άρθρο 25 Χάρτη ΟΗΕ). Τα προαναφερθέντα ψηφίσματα, όπως και πολλά άλλα που αφορούν την Κύπρο, ερείδονται -κυρίως- στην αρχή απαγόρευσης  χρήσης ή απειλής χρήσης βίας, που αποτελεί κανόνα αναγκαστικού δικαίου (jus cogens).

Η αντίστροφη μέτρηση της απελευθέρωσης της Κύπρου

Σχόλιο Ε.Α.: Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι το κομματικό σάπιο κατεστημένο είναι τόσο αδιάφορο για το μέλλον της πατρίδας μας, που τους μόνους που παρουσιάζει ομιλητές σε εκδηλώσεις για το κυπριακό ζήτημα (όποτε κάνουν μια τέτοια εκδήλωση) είναι πολιτικάντηδες για να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια. Είναι επίσης σημαντικό να δούμε ότι δυστυχώς οι μόνοι οι οποίοι κάνουν εκδηλώσεις με νέα παιδιά οι οποίοι είναι επιστήμονες και είναι έτοιμοι να προσφέρουν γνώσεις στρατηγικής και εναλλακτικής πρότασης είναι οι Αυτόνομες Παρατάξεις. Αυτές οι παρατάξεις που κατά καιρούς παρουσιάζουν διάφορους ομιλητές με σοβαρές και φοβερές γνώσεις σε θέματα στρατηγικής και πολιτικής. Ως εκ τούτοι θεωρούμε ότι αν το κάθε κόμμα έκανε αυτό την απλή ενέργεια, δηλαδή να σπαταλά πόρους στο να προσπαθεί να αποκομίσει γνώσεις και όχι να προσπαθεί να πείσει για της ιδεολογίες και ιδεοληψίες, ίσως ο τόπος να πήγαινε μπροστά.

Πιο κάτω το άρθρο του Νίκου Λυγερού* μας λέει με απλά λόγια πως ο Ελληνισμός μπορεί να ορθώσει και πως έχουμε ελπίδες για την τελική λευτεριά της Κύπρου μας.

Τουρκική αδιαλλαξία και αναπάντητα ερωτήματα

Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών με φόντο την σημαία της παρανομίας, της βαρβαρότητας και της κατοχής.

Δελτίο τύπου του ΜΕΤΩΠΟΥ Κ.Φ. Η.Β.

Λονδίνο, 21 Νοεμβρίου 2013

Σε πρόσφατη συνάντηση που είχε ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου με τον Βρετανό ομόλογό του Ουίλιαμ Χέιγκ, δήλωσε ότι η Τουρκία είναι ανοιχτή σε κάθε ιδέα και βήμα ώστε να ξεπεραστούν τα οποιαδήποτε εμπόδια στη διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Ως ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου οφείλουμε να θέσουμε τα πιο κάτω ερωτήματα, τα οποία πρέπει να προβληματίζουν όλους μας και ιδιαίτερα την πολιτική μας ηγεσία:

1) Τι υποχωρήσεις έχει κάνει μέχρι σήμερα η Τουρκία για την πρόοδο του Κυπριακού προβλήματος; Γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά ότι οι συνομιλίες βρέθηκαν σε αδιέξοδο επί προεδρίας Δ.Χριστόφια, αφού παρ’όλες τις υποχωρήσεις τις δικής μας πλευράς (σταθμισμένη ψήφος, εκ περιτροπής προεδρία, αποδοχή παραμονής 50,000 εποίκων) η τουρκική πλευρά παρέμεινε αδιάλλακτη στις δικές της θέσεις χωρίς κάποια υποχώρηση. >>συνέχεια

Η νοοτροπία των ηττημένων μυαλών

Στην κοινωνία μας, στις μέρες μας, εκτός από την νοοτροπία της καταναλωτικής μας μανίας και ευμάρειας (που σήμερα βεβαίως πλήττεται ανεπανόρθωτα) έρχεται ακόμα ένα στίγμα να σημαδέψει τον τρόπο σκέψης το σημερινού Έλληνα. Αυτό δεν είναι άλλο από την νοοτροπία των ηττημένων και συμβιβασμένων μας μυαλών η οποία εφαρμόζεται σε κάθε ευκαιρία. >>συνέχεια

Καταναλωτισμός: το σύγχρονο πρόβλημα του ελληνισμού

  Ειδικά στις μέρες μας, τα ΜΜΕ και γενικά στην κοινή γνώμη της ελληνικής κοινωνίας, υπάρχει η γνώμη ότι η κρίση που περνάμε σήμερα είναι οικονομική καθαρά και ότι απλά είναι θέμα των τραπεζών. Τα κανάλια και γενικότερα τα ΜΜΕ επί καθημερινής βάσεως ασχολούνται με οικονομικά και μόνον ζητήματα. Ο κόσμος το ίδιο, το ζήτημα της επιβίωσης είναι το σημαντικότερο, πάντοντε.  >>συνέχεια

Για τα γεγονότα στην Πόλη

Διαδηλωτές στην πλατεία "Ταξίμ". Διακρίνεται τούρκικη σημαία με τον γεγοκτόνο του ελληνισμού Κεμάλ.

Μεγάλος ντόρος γίνεται για τα γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη. Πολλές οργανώσεις συνήθως "αριστερές" όπως διαφαίνεται δείχνουν αλληλεγγύη στους Τούρκους διαδηλωτές, βεβαίως χωρίς να γνωρίζουν τις προθέσεις του κάθε ενός απ' αυτού. Αν με ρωτάτε εμένα ένα ακόμα μέτωπο ενάντια στο τουρκικό επεκτατισμό (που σήμερα λέγεται κράτος του Ερτογάν) είναι ότι πρέπει για τα Εθνικά μας συμφέροντα καθώς η απασχόληση του τουρκικού κράτους σε οτιδήποτε συνιστά και καθυστέρηση των στην εφαρμογή των επεκτατικών πολιτικών τους. >>συνέχεια